İnsanın Anneannesi Ressam Olunca

Başlıkta bahsedilen şahıs çok yakınım olur, eşim :)

Anneannemize her hediye alışımız olaylıdır, her hediyede bir isyanlara girer çünkü kendisi. "Niye zahmet ettiniz", "kaç kere demedim mi benim herşeyim var hediye istemiyorum diye", "Niye durduk yere masraf yaptınız şimdi?" cümlelerini ard arda sıralar, "Nedeni var mı, bugün doğum günün, değerli insanlara doğum gününde hediye verilir, bir kere de mutlu ol hediye alınca, neden hep huysuzlanıyorsun?" diyemeyip, "ne demek anneanneciğim" otomatik yanıtıyla çekiliriz bir kenara.

Yine anneannenin doğum günü yaklaşmıştı. Ne alsak da bu sefer azar işitmesek diye Paşabahçe'de aranıyorduk ki koca sıradan bir porselene bakıp "buldum" dedi. Ben "ay bunu mu buldun" diye burun kıvırıyorken hemen savunmaya geçti." Anneannem buna resim yaparken fırçalarını koyabilir, tutacağını da fırça desteği olarak ya da fırçasını süzmek için kullanabilir" dedi. "E peki" dedim "Anneanneni senden iyi tanımıyorum, azar işitmeyeceğimizi düşünüyorsan tamam." :)

Yanılmıyorsam 9,5-10 TL gibi bir fiyatı vardı. Hemen alacaktık ki defolu olduğunu farkettik, üzerinde bir nokta vardı, baloncuk gibi birşey. Şans bu ya ellerinde başka yokmuş. Koca hemen "olsun alalım" diye atladı. Ben "ay olmaz defolu ürün hediye edilir mi?" derken koca benim aklımda birşey var diyerek beni kandırmıştı. 

Sonra olaylar kocanın "porselen kalemi" ilan ettiği bu kalemler, koca ve bu tuhaf porselen arasında gelişti. diy zamanı! :)

Koca önce kağıt üzerinde bir şeyler çiziktirdi. Bak bunları porselenin üzerine çizeceğim dedi. Hiç fena durmuyorlardı. Hadi bakalım dedim, 

"Heyecanla bekliyorum, yalnız emin misin bu çizdiklerinin kalıcı olacağına? Keçeli kalem gibi dağılıp silinmesinler sonra?" 

"Olur mu öyle şey, bunlar porselen kalemi, hemen kuruyor ve silinmiyorlar!"

"Peki" 

Ve sonuç:

Koca kabın üzerine resim araç gereçlerini çizerken araya anneannemizin isminin baş harflerini iliştirmeyi de unutmamış. 

Kendisini çoook tebrik ettim, açıkçası bu kadar muntazam bir sonuç beklemiyordum :-o

Peki en önemli soru, o kalemler istediği gibi iş yaptı mı? Tabi ki HAYIR! Yine ben haklı çıktım ki :) Kurumasını bekledikten sonra hemen bir test ettik elimizle dokununca çıkıyor mu diye. Düşündüğüm kadar kolay olmasa da evet çıkıyordu. Koca hemen bozuntuya vermeden "önemli değil, sabitleştirici spreyle üzerinden geçeriz" dedi ama sabitleştirici sitresi arayıp bulup satın alacak zamanımız olmadı :(

Eli boş gitmemek için bu haliyle anneanneye hediyemizi verdik. "Aman çizimlere dokunma daha spreylemedik" diye uyarılarda bulunarak.

İlk defa anneanne bize kızmadı, çok mutlu oldu, gözlerinin içi güldü kocanın kendi elleri ile hazırladığını duyunca. İnsanları mutlu etmenin yolunun emekten geçtiğine bir kez daha canlı canlı tanık olduk...

Son olarak bir güzellik daha ekleyeyim, anneannenin boyayı sabitleştirici spreyi varmışşş! :)

                                                                  Facebook sayfamıza da beklerim, orası çoook renkli , TIK :)

    

Bu post da ilgini çekebilir ;)